Laptopy i komputery - porównaj na Ceneo

Dziury i obszary płaskie

  25 lipiec 2010
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Odczytywanie informacji z dysku odbywa się dzięki zjawisku odbicia promienia lasera o niskiej mocy od refleksyjnej powierzchni dysku. Laser świeci skoncentrowanym promieniem światła na dolną stronę dysku, a odpowiedni układ wykrywa odbicia tego promienia. Gdy światło trafia na obszar land (płaską powierzchnię) na ścieżce, jest ono odbijane, natomiast gdy światło trafia na dziurę, promień nie jest odbijany.

Ponieważ dysk obraca się, a laser świeci światłem ciągłym, układ światłoczuły rejestruje przerwania odbitego promienia, gdy ten trafi na dziurę. Za każdym razem, gdy laser przejdzie nad krawędzią dziury, światło rejestrowane przez układ światłoczuły zmienia swój stan z odbijanego na nieodbijany i odwrotnie. Każda zmiana stanu powodowana przez oświetlenie brzegu dziury jest traktowana jako cyfrowa jedynka. Mikroprocesor napędu interpretuje przejścia jasno-ciemno i ciemno-jasno (krawędzie-dziury) na jedynki bitowe, a obszary bez przejścia na zera bitowe. W dalszej kolejności ciągi bitów są przekształcane na dane lub dźwięk.

Poszczególne dziury na CD mają głębokość 0,125 mikrometra i 0,6 mikrometra szerokości. Zarówno dziury, jak i obszary płaskie mają długość od 0,9 mikrometra (najkrótsze) do 3,3 mikrometra (najdłuższe). Ścieżka ma postać spirali, której kolejne zwoje są od siebie oddalone o 1,6 mikrometra.

Głębokość dziur jest niezmiernie ważna i związana z długością fali światła lasera używanego do odczytu dysku. Głębokość dziury to dokładnie 1/4 długości światła lasera. Dlatego światło odbijające się od obszaru płaskiego pokonuje o 1/2 długości fali świetlnej dłuższą drogę niż światło trafiające w dziurę (1/4 + 1/4 = 1/2). Oznacza to, że światło odbite od dziury jest przesunięte w fazie o 1/2 długości fali w stosunku do reszty światła odbitego od dysku. Fala przesunięta w fazie znosi się z innymi falami, co powoduje znaczny spadek ilości odbijanego światła, dzięki czemu dziury wydają się bardziej czarne, choć w rzeczywistości pokryte są takim samym odbijającym światło aluminium jak powierzchnie płaskie.

Laser stosowany do odczytu płyt CD generuje falę świetlną o długości 780 nm (nanometrów) i mocy około 1 miliwata. Tworzywo poliwęglanowe używane do produkcji płyt posiada współczynnik rozpraszania 1,55, więc przechodzące przez nie światło ma prędkość o 1,55 mniejszą niż przy przechodzeniu przez powietrze.

Ponieważ częstotliwość światła przechodzącego przez tworzywo pozostaje taka sama, powoduje to efekt skracania fali świetlnej w plastiku o ten sam współczynnik. Dlatego promień światła o fali 780 nm jest skompresowany do 780/1,55 = 500 nm. Jedna czwarta z 500 nm to 125 nm, czyli 0,125 mikrometra podana przez nas głębokość dziury.

latino-ino

Strona internetowa: komputery-pc.info

Skomentuj

Popularne Artykuły

Pomagaj z nami

Reklama

Laptopy i komputery - sprawdź na Ceneo

Nowości

Szukaj

Kupuj najtaniej

Społeczność

Laptopy i komputery na Ceneo